2 januari 2016 natuurlijk in West Central

Hee allemaal,

Voordat ik start, een gelukkig nieuwjaar! Hopelijk hebben jullie een leuke tijd gehad. Ik wel, maar daarover gaat de volgende blog post waarschijnlijk. Deze blog post gaat over het feest voor oud en nieuw, kerst.

De eerste dag van december begonnen de voorbereidingen voor deze dag. De kerstballen en alle decoratie werden bij Nana Sue opgehaald en de volgende dag kwam de kerstboom in huis. De lampjes en kerstballen gingen er in en de eerste kerstkaarten kwamen binnen.

Ik woon dicht bij Reigate, Reigate is “bekent” bij het feit dat daar rijke mensen wonen. De kerst man kwam dan ook niet aan in een arrenslee, maar in een helikopter. Dit was een groot gebeuren.

Elf on the shelf, is een groot iets in Engeland. Het is een elf die jou de dagen voor kerst in de gaten houd. Hij werkt voor de kerstman en als je hem aanraakt krijg je geen cadeautjes. Elke avond doet hij stoute dingen om je te laten zien wat niet goed is. Bijvoordbeeld: chocola eten, speelgoed in de hele kamer verstoppen of in mijn bed slapen.

Toen ik Milou in London ontmoette op 9 december konden we al naar Winter Wonderland en vielen natuurlijk alle mooie kerstlichtjes boven de straten.

Ook viel de kerst decoratie bij de winkels op.

De vrijdag voor kerst, stond ik al vroeg op om alle klusjes te doen. Daarna snel ontbijten met de kinderen en ze in hun klederen krijgen. Toen huiswerk met Alex en ik rende de deur uit naar het station. Op naar Gatwick airport. Daar aangekomen wist ik niet waar ik moest zijn. Ik was aan het wachten bij de aankomst hal, maar na een lange tijd wachten zag ik nog steeds niet de vlucht van mijn ouders en mijn broertje op het bord staan. Toen besefte ik dat ik fout zat, ik was bij de zuidelijke aankomsthal en niet bij de noordelijke aankomsthal. Dus ik vroeg aan iemand die daar werkte waar ik heen moest en in mijn angst om te laat te komen, ging ik snelwandelend naar de goede hal. Daarvoor moest ik in een soort van tram naar het andere gebouw en toen was ik op de goede plek. Daar stond ik nog een half uur te wachten en ik kreeg ze maar niet aan de telefoon. Toen hoorde ik eindelijk dat de mensen die nu uit de hal kwamen Nederlands praatten. Ik kreeg een berichtje van mijn broertje, dat de rij voor ID kaarten super lang was dus dat het nog wel even zou duren...

Ondertussen waren mijn nagels weer helemaal kapot en hield ik het niet meer van de zenuwen. Eindelijk zou ik mijn ouders weer zien na bijna 3 maanden.

Toen ze eindelijk uit de hal kwamen rende mijn moeder en ik naar elkaar toe en knuffelden we elkaar en natuurlijk waren daar de kleine traantjes.

Aangekomen in Redhill, liet ik ze natuurlijk West Central zien en deden we een tour door Redhill en Reigate. Ze ontmoetten mijn nieuwe familie, de Woodalls. In de avond hadden we een typisch kerstdiner met kalkoen enz. Natuurlijk waren daar de Engelse Christmas crackers.

Allebei neem je een kant in je handen en dan trek je, in het midden zit vuurwerk, als trektouwtjes. Dus je hoort een mooie knal. Binnenin zitten de kroontjes die wij dragen, een flauwe mop en iets van een cadeautje.

Hierna namen wij de trein naar London, het hotel dat wij hadden was in Kensington. Het was niet een van de beste hotels die ik ooit heb gezien. Maar goed er was en bed en we hadden ontbijt.

In London hebben wij veel gelopen en dingen bezocht, Portobello market:

Bekende gebouwen:

British museum, bekent om zijn grote stropers colectie van de Egyptenaren

Met kerst was London compleet verlaten. Er reden geen metro’s, geen bussen en de winkels waren dicht. Ook de meeste eettentjes. We dachten dat in China Town misschien nog wel wat open zou zijn. Dat was zo maar voor alle restaurants was een rij om naar binnen te gaan.

Geen optie dus, gelukkig was er ergens anders nog wel iets open en konden we daar wat eten.

In de avond hebben we met zijn viertjes bij Jamie Italia. Een buffet met all you can eat idee. Het gekke daar was dat we omringt waren met Nederlanders. Het was wel super lekker eten!

In Engeland hebben ze maar één kerstdag de dag erna heet Boxing day. Alle winkels hebben dan uitverkoop en speciale aanbiedingen. In Oxfortstreet, de grote winkelstraat van London, was het gekkenhuis. Overal mensen, waarvan er veel ook met rolkoffers zodat ze makkelijk alles mee konden nemen.

Natuurlijk hebben mijn moeder en ik ook even gebruik gemaakt van alle leuke aanbiedingen (:

Op woensdag was het weer tijd om afscheid te nemen. In de trein naar Redhill, drong het pas echt door en ik wou dat de trein nooit aankwam. Maar helaas we kwamen aan in Redhill hadden een lunch samen en zagen de Woodalls nog even. Toen was het tijd voor ze om naar Gatwick te gaan. Na een knuffel en kleine traantjes gingen ze.

Mooie en moeilijke tijden. Maar vooral weer nieuwe energie om het jaar af te maken!

Lots of Love

Evelien