9 & 20 juni 2017

Hoi allemaal!

Ik val maar gelijk met de deur in huis, ik ga blijven tot aan kerst! Ik gaf al een kleine hint in het filmpje in mijn vorige blog bost.

Ik zou dit voor jullie even uitleggen want voor sommige komt dit misschien toch wel als een (grote) schok.

Het zit zo, de operatie is geweest. Ze hebben alles wat nodig was eruit gekregen! Dit nieuws is natuurlijk geweldig (:

Maar herstellen gaat langzaam.. De wond die ze gemaakt hebben is gigantisch. Ik zal maar niet een foto posten want het ziet er allemaal niet heel fijn uit.

Verder moet hij weer opnieuw leren lopen en aansterken. Eten is nog steeds best wel lastig voor hem. Hij zit onder de pijnstillers maar gelukkig komen de eerste stapjes, George heeft veel doorzettingsvermogen!

Wat vooral lastig is, is dat zijn linkerbeen niet wilt meewerken omdat ze daar de zenuwen hebben weg gehaald. Verder leunt hij ook veel naar links. Zoals ik al zei, George is een doorzetten en hij doet het dan ook heel goed in de therapie.

Helaas moeten ze wel langer in het ziekenhuis blijven dan gepland, hierdoor is de reis naar Amerika ook vertraagd.

Voor ze terug uit Amerika komen is het waarschijnlijk midden september. Wat zou betekenen dat ik ze niet meer zou zien voordat ik Engeland verlaat. En dat wanneer ze terug komen er geen au pair voor ze is die ze kan helpen met alles en die weet hoe alles gaat..... Omdat een studie in september zou beginnen.

De afgelopen week heb ik bijna alleen maar met Alex doorgebracht. Eerst in de vakantie, hem naar tennis brengen, ophalen, naar afspraakjes brengen en ik ben met hem naar Brighton geweest samen met zijn beste vriend en zijn au pair.

Hierna begon school weer wat betekende, hem klaar maken voor school, naar school brengen, op halen, huiswerk maken, spelen, eten in bad doen en welterusten wensen. Je zou misschien kunnen zeggen dat ik een week lang moeder van Alex was.

Nu George langer in het ziekenhuis moet blijven, ben ik dit waarschijnlijk nog twee weken.

Het ziekenhuis is 1,5 – 2 uur rijden en Vicki en Woody blijven dus het grootste deel van de tijd in het ziekenhuis. Ze zijn afgelopen week allebei eventjes thuis geweest. Dit was ook om te stemmen, de stem uitnodigingen langen nog in thuis.

Want dat was natuurlijk ook afgelopen week. Overal hingen posters en stickers over op wie je moest stemmen. De meeste mensen in Redhill hebben voor Jonathan Christopher, groen, het milieu gestemd.

Een andere reden waarom ik het niet erg zou vinden om te blijven is omdat ik toch nog steeds niet helemaal zeker ben van mijn studiekeuze. Op zich weet ik wel voor 99% zeker dat het Media, Informatie en Communicatie wordt maar het probleem is dat ik niet een meeloopdag heb kunnen doen en ik ben ook niet naar open dagen geweest. Omdat ik daarvoor niet even naar Nederland kon over komen.

Verder voel ik me nog niet heel erg gemotiveerd om te studeren en dat gevoel wordt nog eens versterkt doordat ik weet dat The Woodalls mij nodig hebben.

Hierover ben ik de laatste weken erg aan het nadenken gegaan. Want het zou dus ook betekenen dat ik nog een jaar moet wachten tot dat ik kan beginnen met studeren. Maar is dat erg? Na mijn mening niet heel erg, en dat ik waarom ik uiteindelijk besloten heb om langer te blijven.

Verder, het is gelukt! Ik heb een National Insurance Number!!! Wiehoeeee, dit betekend dus eigenlijk dat ik de rest van mijn leven in Engeland kan wonen en werken. (Niet dat ik dat van plan ben.) Maar het is wel leuk om dat te kunnen zeggen (:

Ook is het mij eindelijk gelukt om een bank account te openen!

Het laatste wat ik nu nog moet regelen is een baantje... Ik blijf maar aan mijn cv werken en ik ben er nog steeds niet 100% van overtuigd dat het goed genoeg is. Hopelijk ga ik volgende week eindelijk de stap zetten om ze uit te delen. Zodat ik voor juli en augustus sowieso een baantje heb en wie weet dan ook voor september en daarna eventueel de weekenden.

Ohja nog iets anders, doordat George nu ziek is hebben ze de verbouwing in het huis stop gezet. Een vriendin van de familie heeft een tuinbedrijf, ze heeft nu een project opgezet om de tuin aan te pakken. Ze pakken het groot aan, we hadden zelfs een container in de voor tuin!

Op verschillende dagen komen er vrijwilligers in de tuin om alles eruit te halen en hierna wil ze de tuin helemaal opnieuw inrichten en ervoor zorgen dat George overal kan komen met zijn rolstoel. Super lief! Ik heb gisteren geholpen, samen met wat mensen van Woody’s en Vicki’s werk. Het was heel leuk om die mensen wat beter te leren kennen.

Dit was het voor vandaag!

Vergeet niet een kijkje te nemen bij mijn vorige blogs als je die nog niet gelezen hebt.(:

Lots of Love,

Evelien