Hoi allemaal,

Weer een nieuw stukje! Deze keer over het mooie eiland Nova Scotia, enjoy (:

Zaterdag 9 juni

Vroeg in de ochtend namen we in Boston de metro naar het busstation. Daar gingen we met de bus naar Portland. In Portland aangekomen besloten we geld te besparen door te lopen naar de haven. We hadden toch tijd genoeg en dan konden we gelijk wat zien van Portland. Sommige steden in Amerika en Canada hebben in parken allemaal leuke gekleurde stoelen en tafeltjes. In Portland was dit ook het geval en we hebben in het park gezeten en wat gegeten. Daarna liepen we verder naar de veerboot.

De bootreis wat ongeveer vijf en een half uur. Het voelde gelukkig niet zo lang want je kon lekker buiten zitten en de zonsondergang kijken. Verder heb ik toen ook het begin van de blog van New York geschreven. We hebben ons dus niet verveeld!

Toen de boot aankwam in Yarmouth liepen we naar de Airbnb. Daar aangekomen stelde een super lieve mevrouw zich aan ons voor en ze gaf ons een korte rondleiding door het huis. Hierna waren we moe van al het gereis…

Zondag 10 juni

De ochtend begonnen we met een wandeling naar de toeristeninformatie, daar kregen we een boekje met een wandeling van 4 kilometer door het dorpje. Wieke en ik waren een een beetje sceptisch hierover (het dorp was heel klein en leek niet zo bijzonder) maar uiteindelijk het was echt heel leuk! Bij elk bijzonder huis of kerk vertelde ze over de stijl en soms wat achtergrondinformatie over wie er gewoond heeft.

De huizen die toch wel de meeste indruk hebben gemaakt zijn die van de Lovitt familie. De vader van het gezin was een rijke kapitein. Het huis wat je rechts op de foto ziet is gebouwd als huwelijkscadeau voor zijn dochter. Het andere huis is gebouwd voor de zoon. De glazen toren in het midden is er later aan toegevoegd. Het huis wat rechts van het gele huis staat is later gebouwd voor de moeder nadat haar man was overleden om dicht bij haar kinderen en kleinkinderen te kunnen wonen.

Verder kwamen we langs allemaal leuke andere gekleurde houten huizen maar ook langs dit mooie park met een 150 jaar oude fontein.

Na de wandeling hebben we in een cafeetje heerlijk geluncht en koffie gedronken. Hierna zijn we helemaal langs het water, over een berg, Bunkerhill, naar deze schattige vuurtoren gelopen.

Hierna aten we bij een fastfood tent en daarna hebben we een film gekeken.

Maandag 11 juni

Op Nova Scotia is er niet echt openbaar vervoer. Na wat zoeken op het internet hadden we toch een manier gevonden om zonder zelf een auto te hebben te kunnen reizen in Nova Scotia. We vonden een shuttlebus die tussen Yarmouth en Halifax heen en weer rijd. Nou ja, shuttlebus….. het was meer een auto die vijf mensen tegelijkertijd kan vervoeren. Verder werd het gerund door een wat oudere meneer. We moesten een paar keer stoppen omdat hij blijkbaar ook nog pakketbezorger is. De meneer deed ook alles zelf, terwijl hij aan het rijden was, kreeg hij allemaal telefoontjes binnen (gelukkig wel handsfree) van nieuwe klanten. Hij was heel aardig, hij gaf ons allemaal informatie over waar we langs kwamen. Bijvoorbeeld: “The mountain you see on the right side is where we can ski in the winter!”

Ook stopte hij speciaal voor ons bij een kerk, deze kerk is de hoogste houten kerk in Noord-Amerika. De hele reis was dus wel echt een ervaring.

Ook onze medepassagiers waren interessant. Er was een vrouw die naar Halifax moest voor de diploma uitreiking van haar dochter. Ze zat vol met verhalen over haar kinderen. Verder was er een man die naar Halifax moest om een auto die hij besteld had op te halen. In het dagelijkse leven was hij kreeftenvisser (een typisch Nova Scoita’s beroep).

Toen we aan kwamen in Halifax checkten we in bij het hostel en na even gechilled te hebben zijn we naar de supermarkt gelopen. Die avond hebben zelf eten gekookt en daarna beneden in het café van het hostel gekaart met een Amerikaan en een Israëliër.

Dinsdag 12 juni

Deze ochtend werd ik wakker met het nieuws dat een muis ons eten had gegeten……. Niet heel chill :(

Na een ontbijtje liepen we naar het Citadel van Halifax want hier was een free walking tour. De tour werd gegeven door een meisje van onze leeftijd en ze vertelde echt heel leuk over haar stad. Zo kwamen we achter leuke feitjes over Halifax. Blijkbaar heeft deze stad heel veel geschiedenis.

Bij het Citadel vertelde ze dat het eigelijk nooit aangevallen is geweest. Gelukkig heeft het wel andere functies gehad.

Er is een grote vlaggenmast en omdat het Citadel op een hoge berg naar de stad staat kon iedereen dus de mast zien. Als er een schip met bijvoorbeeld mandarijnen was aangekomen in de haven zouden ze een vlag met een mandarijn erop in de mast hangen en zo wist de hele stad dat er mandarijnen waren aangekomen. Tegenwoordig hangen er ook nog vlaggen, zo als je kan zien op de foto hing er die dag een rode. Het Citadel is ook nog wel een keer een soort van aangevallen want een mevrouw heeft een keer haar eigen vlag opgehangen.

Hierna liepen we door naar deze mooie klokkentoren. Hier begon ze te vertellen over een geschiedenis gebeurtenis waar ik nog nooit over gehoord heb. Namelijk de Halifax Explosie, de grootste explosie ooit na die van Hiroshima.

In 1917 waren er twee schepen in de haven van Halifax. Eentje vol met passagiers uit Noorwegen en een vol met munitie voor het leger in België. Deze twee schepen kwamen met elkaar in aanraking met als gevolg een grote explosie die alles vernietigde in een omtrek van twee kilometer.

De gevolgen van deze explosie kan je nog terugvinden in de stad. Zo vertelde ze dat er een mevrouw in het huisje onder de klokkentoren zat, ze had de explosie overleefd maar ze kon het huisje niet uit doordat door de druk de deur niet meer open kon.

We kwamen langs de kerk en in de muur zit nog een stuk ijzer.

De klok aan op het stadhuis staat nog steeds stil om 9:04 uur, het moment dat de explosie plaatsvond.

Later lazen we dit indrukwekkende verhaal:

Verder liepen we langs een school, er gaat een verhaal dat de juf daar de ogen van vele kinderen gered heeft. Ze werd namelijk gek van de kinderen die allemaal naar buiten aan het kijken waren naar een brand in de haven (de schepen hebben eerst in de brand gestaan voor de explosie) en ze sloot dus de ramen af. Uiteindelijk heeft dit ervoor gezorgd dat het glas van de ramen voor een groot deel werd tegen gehouden tijdens de explosie en dus niet in de ogen van de kinderen terechtkwam.

De tour eindigde in de haven, hier vertelde ze over een kunstproject dat er was geweest en twee stukken zijn er nog steeds. De leukste vond ik deze drie lantarenpalen. Ze staan voor het uitgaansleven. De eerste ligt er dronken op de grond, de tweede staat er overheen gebogen om te kijken of het wel goed gaat en de derde staat te plassen in het water.

Na de tour zijn Wieke en ik doorgelopen naar Point Pleasant Park. Dit was een groot bos dat eindigde bij het water. Hier hadden we een super mooi uitzicht over de oceaan!

Hierna zijn we naar een schattig koffietentje en tweedehands boekenwinkel gegaan. Dit was echt een leuke plek. Koffie en boeken zijn twee van mijn favoriete dingen.

Daarna zijn we naar het Maritime Museum geweest (deze is namelijk gratis op dinsdagavond) hier leerden we meer over de explosie.

Maar ook over een andere grote historische gebeurtenis, namelijk het zinken van de Titanic. Wist je namelijk dat Halifax een grote rol heeft gespeeld in het uit het water halen van de verdronken mensen en het identificeren? Elk lichaam wat ze uit het water haalden kreeg een nummer en alle persoonlijke spullen die ze bij het lichaam vonden werden in een zakje gedaan met het nummer erop. Samen met een papier met lichamelijke eigenschappen. Kleur haar, ogen, moedervlek daar. Aan de hand van de spullen en de eigenschappen konden ze soms achterhalen wie het was.

Verder was er het bijzondere verhaal over een tweejarig kindje. Heel lang wist niemand wie het was. Totdat onderzoekers in 2010 onderzoek hebben gedaan naar de schoenen die de baby aan had. Door de stof waarvan de schoenen gemaakt waren wisten ze dat het de Engelse 19 maanden oude baby Sidney Leslie Goodwin was.

De rest van het museum ging over andere schepen en zo voort.

Woensdag 13 juni

In de ochtend wandelden we naar begraafplaats Fairview. Dit is de begraafplaats waar ze vele lichamen van de Titanic hebben begraven, als ze niet al op zee waren begraven. Het was zo indrukwekkend om rijen van dezelfde stenen met allemaal dezelfde datum te zien. Sommige met naam, sommige alleen met een nummer…

Ook zagen we het graf van het tweejarige baby.

Verder zijn de lichamen die net meer geïdentificeerd konden worden na de explosie ook begraven op deze begraafplaats.

Hierna namen we de bus naar de haven, hier zijn we een beetje rondgelopen en hebben we thee gedronken bij een leuk theetentje.

Hierna aten we super lekkere hamburgers met als toetje een ijssandwich (twee koekjes met ijs) ertussen. Heel erg lekker!

Die avond zijn we naar een beer garden aan het water geweest. Hier keken we uit op een zonsondergang in de haven. We zagen grote containerschepen langs varen.

Hierna zijn we langs de haven weer terug naar het hostel gelopen.

Donderdag 14 juni

Het was een grauwe regenachtige dag. In de ochtend zijn we dan ook in het cafeetje van het hostel gebleven. Een beetje schrijven en onze reisdagboeken bijwerken.

Hierna besloten we dat we toch nog wel de laatste dingetjes in de stad wilden zien. We zijn toen naar de Public Garden gelopen en hier doorheen gewandeld.

De bibliotheek van Halifax stond op het to-do lijstje van het hostel dus hier zijn we ook nog eventjes heen gegaan. Deze is heel erg open en super modern, best wel mooi!

Daarna zijn we naar een kunstmuseum geweest (deze was op donderdagavond gratis). Hier hadden ze allemaal kunst van lokale kunstenaars. Onder andere die van Maud Lewis Zij woonde op Nova Scotia en staat bekend om haar huis. Haar hele huis had ze beschilderd met de meest mooie patronen. Toen ze overleed waren mensen bang dat het huis zou gaan vergaan. (huizen zijn hier vaak gemaakt van hout). Uiteindelijk is haar huis gered en naar het museum verplaats.

Na het museum hebben we eten gekookt en daarna beneden in het café bier gedronken en spelletjes gespeeld.

Vrijdag 15 juni

Dit was voornamelijk een reisdagje. In de ochtend spullen gepakt en toen met de bus naar Prince Edward Eiland gereden maar hierover meer de volgende keer anders word dit wel een heel lang stukje.

Lots of Love,

Evelien (en Wieke)