Studentenstad Cambridge

30 juni 2017

Hi allemaal,

Een van de andere dingen die op mijn lijstje stonden was naar Cambridge gaan. Je hoort altijd veel verhalen hierover en de film “The Theorie Of Everything” is hier ook opgenomen. Deze zag ik toevallig toen ik laatst aan het oppassen was bij een gezin. De film verteld het verhaal over het leven van Stephen Hawking.

Op 18 juni gingen we naar Cambridge met zijn achten, dit was nog een hele klus in de trein want de treinen waren overvol. Hierdoor konden wij niet met zijn alle in één wagon en zaten we dus verspreid over de trein.

Aangekomen in Cambridge liepen we naar het centrum, daar werden we aangehouden door studenten die ons aanboden om een boottocht te doen. Omdat de meeste universiteiten afgesloten zijn voor bezoekers is dit de beste manier om toch nog wat van de universiteiten te zien.

We besloten om een boot tour te doen maar eerst gingen we nog even het centrum verkennen. Je kon goed zien dat het voornamelijk een studentenstad is. Overal zaten cafés en zag je studenten lopen, ik voelde stiekem toch wel een beetje heimwee opkomen naar het zijn van een student.

Toen wij aankwamen bij de universiteit die onze boottocht ging organiseren moesten wij een jongen volgen naar de boten.

De jongen die onze boot voer was gek genoeg geen student in Cambridge, blijkbaar zijn de meeste mensen die de tochten geven geen studenten.

We waren er helaas in een verkeerde week, alles werd klaar gemaakt voor de eindejaarsfeesten. Hierdoor stonden er aan de rivierkanten hekken om er voor te zorgen dat de dronken mensen niet in het water zouden vallen en ook stonden er grote witte tenten waar de feesten in zullen worden gehouden.

De jongen die de tour deed vertelde dat er een heuse strijd is tussen de universiteiten wie het beste feest organiseert.

Met de boottocht kwamen we langs een gebouw die “De Bruidstaart” heet omdat het zo mooi versierd is en aan allebei de kanten gelijk is, symmetrisch. (Zie foto) Blijkbaar is dit gebouw een studentenaccommodatie!! Hoe dan? Echt dit is zo mooi, hier wil je toch als student in wonen!

Hierna kwamen we langs een van de beroemde bruggen, deze brug is geïnspireerd op de brug ter zuchten in Venetië. Alleen leidt deze niet naar een gevangenis maar naar de examenzalen.

Een andere beroemde brug is de mathematical bridge. Gemaakt in de 18^e eeuw en helemaal van hout, een bijzonder meesterwerkje!

Natuurlijk zagen wij ook alle bijzondere universiteiten en elke keer dacht ik weer, waarom zijn ze zo mooi? Hoe moet het wel niet voelen om op zo’n mooie plek les te hebben? Door dit uitstapje begon mijn gevoel voor studeren wel weer een beetje aan te wakkeren, maar goed eerst maar eens uitzoeken wat ik wil studeren..

Na alle mooie culturele gebouwen voer de boot ons terug naar de beginplek. Omdat er zoveel boten rondvaren hadden we de hele tijd botsingen met andere boten. Een keer ging het een beetje mis. Toen viel een bestuurder van een andere boot in het water.....Hij werd boos op onze boot man maar het was duidelijk zijn eigen schuld...

Na de boottocht gingen we naar de supermarkt om daar een meal deal te halen, lunch voor 3 pond! Je krijgt broodjes, een snack en een flesje drinken.

We namen dit mee naar Jesus park. Een interessante naam maar wel een heel mooi park! Het zat vol met studenten die van de zon genoten.

Na onze lunch liepen we via de buitenwijken, langs een school weer terug naar het winkel gedeelte. Hier zijn we in nog een paar winkels wezen kijken en toen was het helaas al weer tijd om de trein terug te nemen.

Een plek waar ik zeker nog wel een keer terug wil en graag zou willen studeren...

Lots of Love,

Evelien

p.s Ik werd zo blij van alle fietsen in Cambridge, het deed mij denken aan Nederland (:

Mijn verjaardag!

8 juli 2017

Hee allemaal,

Vorige week woensdag was mijn verjaardag. De dag ervoor vierde ik het met mijn gastgezin. In de ochtend had Alex een halve dag school en daarna gingen Alex en ik met de trein naar London Bridge en toen met de Jubilee underground naar Stanmore. Toen we daar aankwamen kwam Woody ons ophalen en reden we naar het ziekenhuis. Daar stapten Vicki en George in de auto en reden we door naar The Beach. The Beach is een soort van pretpark/kermis idee.

Het staat tussen een winkelcentrum en een snelweg in en je hebt er een stukje zand en een kinderzwembad. Verder staan er omheen allemaal kermisattracties. Wat een beetje jammer was, was dat je eerst betaalt om naar binnen te komen en hierna moet je nog voor elke attractie apart betalen.

Omdat het mijn verjaardag was betaalden Vicki en Woody, super lief! Er waren drie super leuke dingen die dag. Als eerste was er het feit dat Alex, Woody, George en ik op een super hoge springkussen glijbaan gingen. Dit was echt wel grappig, ik vierde mijn 20^e verjaardag op een springkussen (:

Hierna zijn wij in de botsauto’s gegaan, hier was ik nog nooit echt in geweest, voor zo ver ik mij kon herinneren. Het was echt super leuk om te doen, elkaar aanrijden en achterna zitten!

Toen ik jonger was vond ik het op de Deventer paaskermis altijd heel leuk om in de rond draaiende bank te gaan. Ik vertelde dit aan Vicki, toen ik er een zag en ze vond dat ik er in moest gaan omdat ik nu de kans had om er in te gaan terwijl er niemand anders was. Dus ik ging er in, helaas was het in mijn herinneringen wat leuker maar ik had wel mooi uitzicht (over de snelweg haha).

Na The Beach gingen we op weg naar het winkelcentrum. Omdat ik een paar weken geleden mijn tasje met mijn pas gekochte tuinbroek in de trein had laten liggen wou Vicki voor mijn verjaardag een nieuwe kopen. We gingen opzoek maar uiteindelijk vonden we wat leukers, namelijk een grote donker groene blouse en een licht grijze warme trui. (De avonden in England zijn koud!)

De dag erna was mijn echte verjaardag, in de ochtend skypte ik voordat ik moest werken eventjes met mijn ouders en mocht ik eindelijk een envelopje die al sinds het begin op mij ligt te wachten openen. Ik heb namelijk van mijn vrienden groep een stapeltje met enveloppen gekregen toen ik naar England kwam die ik alleen maar op speciale dagen of momenten mag openen. Nadat ik Alex naar school had gebracht hadden een paar au-pairs in het park afgesproken om mijn verjaardag te vieren.

Annika en Isabel hadden een taart gemaakt en ik kreeg allemaal lieve cadeautjes en kaartjes. De verhaaltjes op de kaartjes deden mij beseffen hoe goede vrienden ik hier heb en hoe erg ik ze ga missen. Na een tijdje moesten de meesten weg en bleven Annika en Irene over. Irene kwam mee naar mijn huis waar we samen luncht hadden. Hierna moest zij ook naar huis en had ik tijd om alle lieve felicitaties te beantwoorden.

In het huis vond ik een hele mooie bos met bloemen. Toen Vicki thuis kwam zei zij dat ze van haar beste vriendin waren voor mij als verjaardagcadeautje.

Nadat ik Alex had opgehaald en hij had gegeten en een douch had gehad gingen we met mijn ouders skypen. Ik maakte de box met cadeautjes opende die ze naar mij hadden opgestuurd.

In de avond kwamen nog drie vriendinnetjes over, we hadden chip, pizza, ijs, koekjes en goede gesprekken. Totdat wij ons beseften dat we nog maar minder dan 6 uur slaap konden hebben dus gingen ze maar snel naar huis. Want helaas moeten we altijd vroeg op.

Al met al een geweldige verjaardag,

Lots of Love,

Evelien

Feeling like a Queen

Hi allemaal,

Ik heb al een keer eerder gezegd dat ik een bucketlist heb gemaakt met de dingen die ik hier nog een keer wou doen. Een van de dingen op het lijstje was naar Windsor Castle gaan.

Windsor Castle is het kasteel van de koningin, ze komt hier nog bijna elk weekend om daar haar vrije tijd door te brengen. Het is het grootste nog bewoonde kasteel in de wereld. Het is daarom bekend maar ook omdat er een keer een grote brand in het kasteel is geweest. Deze brand kwam natuurlijk uitgebreid in het nieuws.

Ik kwam er achter dat een vriendin van mij Windsor ook op haar to-do list had staan en dus besloten wij om er samen heen te gaan op een bank holiday. (verplichte nationale vrije dag.)

Om op deze dag te gaan was achteraf gezien niet heel slim, het was super druk natuurlijk.

In de ochtend gingen we vroeg weg, we wisten dat het twee uur met de trein zou zijn, het was namelijk best wel een flinke reis. Windsor ligt ten westen van London. Omdat we met het trein kaartje niet door London mochten reizen, moesten we met een kleine omweg naar Slough en vanaf daar met een mini treintje naar Windsor.

Daar aangekomen kwamen we op het meest mooie en kleine stationnetje ooit. Hierna moesten we zo ongeveer 2 uur in de rij staan om naar binnen te komen.

Maar toen we eindelijk binnen waren, vergaten we de lange reis en al het wachten. Want wat was het mooi! Eerst kwamen we langs de tuin. Indrukwekkende bloemen en een perfect grasveld konden we zien. Ook een heel schattig bankje waar de koningin waarschijnlijk nooit op kan zitten helaas vanwege alle toeristen. Maar het was wel leuk om haar daar voor te stellen en te zien zwaaien naar alle mensen.

Hierna kwamen wij langs een rij met allemaal kleine huisjes, wij namen aan dat daar niemand meer woonde maar toen wij onze audiotour gingen luisteren kwamen wij er achter dat daar de Queens Guards wonen. Blijkbaar zijn dit vaak oud militairen, sommige krijgen dus na dat ze niet meer in het leger vechten een baan aangebonden als guard. Sommige van hun mogen dus met hun familie in Windsor wonen en werken dan dus als guard in het kasteel.

(De huizen op de rechter kant van de foto)

Via de huisjes kwamen we in de kerk, in deze kerk word nog elke dag een dienst gehouden. De kerk van binnen was adembenemend, de bouwstijl was heel erg gotisch en het had een erg hoog plafond. Helaas mocht ik geen foto’s maken van de binnenkant. Maar het was vol met beelden die allemaal een bijzonder verhaal hadden en ook was er een hele lange rij langs de muur met vlaggen van verschillende graven en andere mensen van adel.

Na de kerk was het tijd om echt het kasteel in te gaan, helaas mocht ik daar ook geen foto’s maken.

Om het kasteel in te gaan moesten we eerst langs een lange brede boulevard lopen met indrukwekkend uitzicht. (helaas was het een beetje bewolkt.)

We namen de ingang naar het “poppenhuis.” De kamer waar wij inkwamen was zo indrukwekkend. Blijkbaar heeft Queen Mary voor haar verjaardag een keer een poppenhuis gekregen. Het maken van het poppenhuis van een schaal van 1:12 heeft 4 jaar geduurd. In het huis zit een werkende lift, stromend water en allemaal elektriciteit.

Het zien van dit poppenhuis is gewoon bizar, zeker als je je bedenkt dat het een verjaardagscadeau was.

Hierna gingen we het kasteel in. We kwamen langs allemaal verschillende kamers, de ene nog mooier dan de andere. Het is bizar om te bedenken dat vele van de kamers gewoon nog gebruikt worden. De meest indrukwekkende kamer was denk ik toch wel de kamer waar de brand ontstaan is. De manier waarop ze de kamer gerenoveerd hebben na de brand is indrukwekkend. Ook het feit dat op de precieze plek waar de vlam het gordijn in de brand heeft gezet een herdenkingsplek is was heel mooi om te zien.

Ook heeft een andere kamer veel schade opgelopen door het vuur, in deze kamer hebben ze de houten vloer omgedraaid om kosten te besparen.

Jammer genoeg waren op de dag dat wij er waren twee kamers niet te zien tot aan september.

Als je een kaartje koopt kan je op de kaartje een stempel laten zetten en je naam schrijven. Hierna kan je voor een jaar lang gratis weer terug komen. Wie weet kan ik dus nog een keer terug gaan om de andere kamers te zien. Hopelijk is het dan wel wat rustiger (:

Na het kasteel zijn wij nog naar het water gelopen en hierna hebben we nog wat gegeten, toen was het helaas al weer tijd om de trein terug naar huis te nemen.

Lots of Love,

Evelien

Zwijnstein is helemaal niet zo bijzonder

20 juni 2017

Hi allemaal!

Op Engelse scholen gaat het er allemaal een beetje anders er aan toe dan in Nederland.

Allereerst heb je privé scholen en openbare scholen, voor privé scholen betalen de ouders veel geld. Wat ze er voor terug krijgen zijn kleinere klassen waarin de kinderen les krijgen met leraren die beter zijn opgeleid dan de leraren op openbare scholen en de kinderen krijgen meer een op een les als ze dat nodig hebben. Het niveau ligt dus wat hoger.

Verder heb je natuurlijk het feit dat ze in uniform naar school gaan. Het uniform bestaat uit: een licht grijze blouse, stropdas, rode trui, blazer, donker grijze broek, grijze sokken en zwarte schoenen. Ik moet zeggen dat ik dat stiekem best wel leuk vind. Vorig jaar toen ik de PABO deed heb ik op een school stage gelopen, hier viel mij het wel eens op hoe de kinderen naar school gekleed kwamen. Bijvoorbeeld in een jurkje met touwtjes en kraaltjes wat veel onrust gaf in de klas omdat ze er de hele tijd mee zat te spelen of het verkeerd zat. Wanneer je allemaal een uniform aan hebt, heb je dit denk ik veel minder.

De uniformen in Engeland zien er vaak super schattig uit. Het ziet er professioneel uit en het straalt een eenheid uit. Ook straalt het meer respect uit naar de leraar.

Iedereen op de school waar Alex naar toe gaat is ingedeeld in een van de vier “huizen.”

Zodra je je aanmeld word je in een huis geplaatst. Alex en George zitten in het blauwe huis. Alex’ zijn beste vriend, die bij hem in de klas zit heeft een plaatsje in het rode huis.

Het hangt er dus maar net vanaf wanneer je je aanmeld. Al hoewel, ze proberen wel te voorkomen dat iedereen in een klas niet in hetzelfde huis zit. De kleuren van de huizen zijn blauw, groen, geel en rood. Iedereen huis heeft zijn eigen naam die te moeilijk is om uit te spreken. Bij een huis hoort ook een leraar, de leraar van het huis beslist de aankleding en of er een huis liedje is. Verder zijn de huizen best wel vijandig tegenover elkaar maar het is wel zo dat de leraren er op blijven benadrukken dat je niet meer kan doen dan je best.

Het is dus eigenlijk net als in Harry Potter.

Sport is een groot onderdeel op school. Ze hebben een keer per week gym en daarnaast nog twee keer per week “games.” Bij games mag je aan het begin van de periode zelf kiezen wat je wilt doen. Alex deed aan het begin van het jaar voetbal, toen dat seizoen was afgelopen rugby en nu dat afgelopen is cricket.

Verder bied de school tennis, handbal, zwemmen, vrouwencricket, dansen, judo, karate, schaken en nog veel meer sporten en clubs aan.

Ze organiseren ook wedstrijden met andere scholen. Dit word allemaal door de school geregeld, ze hebben dan ook veel verschillende gymleraren.

Mijn menig hierover is eigenlijk vrij simpel. Ik vind dat dit in Nederland ook moet. Op deze manier worden kinderen veel sneller gemotiveerd om een sport te doen. Je doet dit met je vriendjes van school en hierdoor krijg je een hechtere band met je schoolvrienden. Verder doet Alex in het weekend nog wel rugby en voetbal bij een club die niet van school is. Hierdoor heeft hij dus ook nog wel net als wat ik had, toen ik jonger was, vrienden buiten school.

Maar ik dwaal af, waar ik heen wou is iets dat opvalt. In Nederland word nu steeds meer aandacht besteed aan projecten om obesitas te verminderen. Doordat er zo veel sport op de school word aangeboden, zie je hier nauwelijks dikke kinderen. Dit zou dus ook de oplossing voor de kinderen in Nederland kunnen zijn.

Afgelopen woensdag was het sportdag, op deze sportdag strijdt je voor je persoonlijke record maar ook voor die van je huis.

Alle huizen gingen de strijd met elkaar aan. Als je won mocht je een muntje in de koker van jou huis doen. Zo konden ze uiteindelijk zien welk huis het beste was. Helaas was dit niet blauw, Alex’s huis. Zij werden tweede, wel heeft Alex zijn persoonlijke record op hardlopen en cricketbal werpen verbeterd. (Cricketbal werpen is blijkbaar een soort van sport in Engeland.)

Maar de competitie tussen de huizen is er niet alleen op de sportdagen, het is er ook op normale schooldagen. Je kan bijvoorbeeld voor het maken van je huiswerk punten verdienen voor je huis maar het kan ook voor netjes gekleed zijn in je uniform.

De “huizenstrijd” is dus niet alleen in Harry Potter maar ook op echte Engelse scholen kwam ik achter. Heel bijzonder!

Loads of Love,

Evelien

Operatie, Tuin & Langer Blijven?

9 & 20 juni 2017

Hoi allemaal!

Ik val maar gelijk met de deur in huis, ik ga blijven tot aan kerst! Ik gaf al een kleine hint in het filmpje in mijn vorige blog bost.

Ik zou dit voor jullie even uitleggen want voor sommige komt dit misschien toch wel als een (grote) schok.

Het zit zo, de operatie is geweest. Ze hebben alles wat nodig was eruit gekregen! Dit nieuws is natuurlijk geweldig (:

Maar herstellen gaat langzaam.. De wond die ze gemaakt hebben is gigantisch. Ik zal maar niet een foto posten want het ziet er allemaal niet heel fijn uit.

Verder moet hij weer opnieuw leren lopen en aansterken. Eten is nog steeds best wel lastig voor hem. Hij zit onder de pijnstillers maar gelukkig komen de eerste stapjes, George heeft veel doorzettingsvermogen!

Wat vooral lastig is, is dat zijn linkerbeen niet wilt meewerken omdat ze daar de zenuwen hebben weg gehaald. Verder leunt hij ook veel naar links. Zoals ik al zei, George is een doorzetten en hij doet het dan ook heel goed in de therapie.

Helaas moeten ze wel langer in het ziekenhuis blijven dan gepland, hierdoor is de reis naar Amerika ook vertraagd.

Voor ze terug uit Amerika komen is het waarschijnlijk midden september. Wat zou betekenen dat ik ze niet meer zou zien voordat ik Engeland verlaat. En dat wanneer ze terug komen er geen au pair voor ze is die ze kan helpen met alles en die weet hoe alles gaat..... Omdat een studie in september zou beginnen.

De afgelopen week heb ik bijna alleen maar met Alex doorgebracht. Eerst in de vakantie, hem naar tennis brengen, ophalen, naar afspraakjes brengen en ik ben met hem naar Brighton geweest samen met zijn beste vriend en zijn au pair.

Hierna begon school weer wat betekende, hem klaar maken voor school, naar school brengen, op halen, huiswerk maken, spelen, eten in bad doen en welterusten wensen. Je zou misschien kunnen zeggen dat ik een week lang moeder van Alex was.

Nu George langer in het ziekenhuis moet blijven, ben ik dit waarschijnlijk nog twee weken.

Het ziekenhuis is 1,5 – 2 uur rijden en Vicki en Woody blijven dus het grootste deel van de tijd in het ziekenhuis. Ze zijn afgelopen week allebei eventjes thuis geweest. Dit was ook om te stemmen, de stem uitnodigingen langen nog in thuis.

Want dat was natuurlijk ook afgelopen week. Overal hingen posters en stickers over op wie je moest stemmen. De meeste mensen in Redhill hebben voor Jonathan Christopher, groen, het milieu gestemd.

Een andere reden waarom ik het niet erg zou vinden om te blijven is omdat ik toch nog steeds niet helemaal zeker ben van mijn studiekeuze. Op zich weet ik wel voor 99% zeker dat het Media, Informatie en Communicatie wordt maar het probleem is dat ik niet een meeloopdag heb kunnen doen en ik ben ook niet naar open dagen geweest. Omdat ik daarvoor niet even naar Nederland kon over komen.

Verder voel ik me nog niet heel erg gemotiveerd om te studeren en dat gevoel wordt nog eens versterkt doordat ik weet dat The Woodalls mij nodig hebben.

Hierover ben ik de laatste weken erg aan het nadenken gegaan. Want het zou dus ook betekenen dat ik nog een jaar moet wachten tot dat ik kan beginnen met studeren. Maar is dat erg? Na mijn mening niet heel erg, en dat ik waarom ik uiteindelijk besloten heb om langer te blijven.

Verder, het is gelukt! Ik heb een National Insurance Number!!! Wiehoeeee, dit betekend dus eigenlijk dat ik de rest van mijn leven in Engeland kan wonen en werken. (Niet dat ik dat van plan ben.) Maar het is wel leuk om dat te kunnen zeggen (:

Ook is het mij eindelijk gelukt om een bank account te openen!

Het laatste wat ik nu nog moet regelen is een baantje... Ik blijf maar aan mijn cv werken en ik ben er nog steeds niet 100% van overtuigd dat het goed genoeg is. Hopelijk ga ik volgende week eindelijk de stap zetten om ze uit te delen. Zodat ik voor juli en augustus sowieso een baantje heb en wie weet dan ook voor september en daarna eventueel de weekenden.

Ohja nog iets anders, doordat George nu ziek is hebben ze de verbouwing in het huis stop gezet. Een vriendin van de familie heeft een tuinbedrijf, ze heeft nu een project opgezet om de tuin aan te pakken. Ze pakken het groot aan, we hadden zelfs een container in de voor tuin!

Op verschillende dagen komen er vrijwilligers in de tuin om alles eruit te halen en hierna wil ze de tuin helemaal opnieuw inrichten en ervoor zorgen dat George overal kan komen met zijn rolstoel. Super lief! Ik heb gisteren geholpen, samen met wat mensen van Woody’s en Vicki’s werk. Het was heel leuk om die mensen wat beter te leren kennen.

Dit was het voor vandaag!

Vergeet niet een kijkje te nemen bij mijn vorige blogs als je die nog niet gelezen hebt.(:

Lots of Love,

Evelien

This time something different

Street Art Tour

2 juni 2017

Street art tour

Een tijdje geleden was Susan op bezoek. Susan doet een hele creatieve studie en ik ben ook geïnteresseerd in dat kunst dus we besloten de Shoreditch street art tour te doen.

De tour begon bij Old Street underground station, hier moesten wij voor een bepaald gebouw wachten. Uiteindelijk waren wij met een klein groepje, een vrouw die de hele tijd haar zonnebril op had, zelfs toen het regende, een vrouw uit Zwitserland, de tour guide, Susan en ik.

Eerst legde de tour guide ons uit dat de lijn tussen street art en vandalisme best wel dicht bij elkaar ligt, dit komt omdat iedereen natuurlijk een andere mening heeft over kunst. Hij zei ook dat hij zich vooral op het gebied ging richten van wat hij kunst vond. De schildering hier onder is een van zijn favorite werken op dit moment.

Hij liet ons een paar voorbeelden zien van kunst en vandalisme, dat op een gebouw te vinden was. (Eekhoorn is art, het zwarte daar boven is vandalisme)

Hierna begonnen wij in de wijk rond te lopen. Overal vertelde hij bij wie het gemaakt had, waar de artiest vandaan komt en vaak ook wat de achter liggende gedachte van de artiest was. Vooral dat laatste was vaak interessant om te horen.

Deze schildering staat centraal voor het naar school moeten gaan van kinderen en een veilig huis hebben. De "draak" in het midden is de school waar de kinderen om heen zijn. Het huisje op de rug van de "draak" staat voor een veilig huis.

Ik kwam er achter dat street art niet alleen maar schilderingen op muren is.

Je hebt bijvoorbeeld een artiest die schildert op kauwgum. Hij behandeld het eerst met een speciaal middeltje en hierna maakt hij er zijn kunstwerkje op;

Verder is er een meneer die op allemaal verschillende gebouwen in London paddenstoelen neer zet;

Wat ook kan is tegels gebruiken;

Of wat dacht je van papier;

Posters;

Overal zie je stickers;

Of nog weer wat anders;

Deze plastic vlieg zag je ook overal;

Wat natuurlijk ook kan is een broccoli gebruiken;

We zagen een echte Banksy (een van de beroemdste Engelse artiesten)

Thierry Noir een bekende Fransman;

Natuurlijk niet te vergeten een van de schilderingen die je overal in London ziet, Stickman. Stick maakt overal dit popetje, hij schildert hem in de positie die waarin je de mensen op die plek zou zien staan. Deze schildering is bij een pub waar veel mensen na werk heen gaan, je zult ze dan ook vaak in deze positie zien staan.

Wat leuk was om te zien is de verschillende manieren van verf gebruik, op school bij kunstgeschiedenis heb ik geleerd over het pointillisme. Deze stroming kwam ik ook tegen tijdens de tour;

Een andere best wel bekende artiest maakt foto's van een straat in de regen, hierna komt hij terug om op de muur in dezelfde straat de foto op de muur te schilderen;

Weer een andere artist schildert in rondjes;

(Deze schildering is gemaakt op een rolluik van een winkel, vaak vragen winkeliers aan een artist om een schildering op hun luik te maken om vandalisme erop te voorkomen.)

De tour kwam door Brick Lane, hier zat vaak een man op een kruispunt. Deze man maakte altijd een praatje met iedereen en veel mensen kende hem. Toen hij overleed heeft een artist een portret van hem gemaakt om hem te herinneren;

Verder zagen wij wat artiesten in actie;

Onze tourguide bracht ons naar de Nomadic Community Gardens, dit is een gebied net naast Brick Lane waar een groepje mensen uit de buurt een art tuin en chill plek hebben gemaakt.

Street art is dus niet alleen muurschilderingen maar ook veel meer!

Verder heb ik deze leuke foto nog van het geweldige weekend.

Als je ooit in London bent zou ik deze tour zeker aanbevelen:

http://streetartlondon.co.uk/tours/

Vergeet niet om ook een kijkje te nemen bij mijn vorige blogs (:

Lots of Love,

Evelien

London Dungeon

2 mei 2017

Hee allemaal!

Elke woensdag ga ik naar de au pair meeting. Ik vind het altijd wel leuk, hier ontmoet ik nieuwe au pairs in de omgeving en maak ik nieuwe vrienden. Bijna al mijn vrienden hier heb ik bij de meeting ontmoet.

Een paar weken geleden ontstond er een beetje een groepje met meiden die er elke woensdag standaard wel waren. Ik vertelde ze over de acties op pakken van de cereals. Je kan met deze actie voor de prijs van 1 met zijn tweeën naar een attractie gaan in England. We besloten om naar de London Dungeon te gaan. Eerst had ik hier een beetje mijn twijfels over.... Het staat erom bekend dat het echt super eng is! Maar ze haalde mij over en afgelopen zondag was het zo ver, we gingen er heen. Zes meiden waar ik al langer mee om ga een nieuwe Franse jongen en een nieuw Duits meisje. In de ochtend namen we de trein en toen op naar de Dungeon. Bij de ingang moesten alle mobieltjes en camera’s uit. Best wel jammer, ik heb geen foto’s kunnen maken voor jullie.

We kwamen in een spookhuis terecht, London Dungeon is de historie van Engeland uitgelegd op een horror manier. Eerst gingen wij een stukje in een soort van wildwaterbaan, hierna kwamen wij uit bij een vrouw die hoofden verzamelde, in het tijdperk waarin we nu zaten werd iedereen die ergens schuldig van was onthoofd.

Hierna kwamen wij in een enge lift deze bracht ons naar Houses of Parlement waar het buskruit voor de aanslag van Guy Fawkes al klaar lang. De vloer ging ook nog eens echt schudden toen het buskruit afging.

Verder kwamen wij in een martel kamer, een vrouw liet ons allemaal martelapparaten zien. Bijvoorbeeld een tang waar ze je tong mee rond draaiden. Ik moest van de vrouw de cel in en de Franse jongen moest in een martel stoel gaan zitten. Brrr dit was best wel eng!

Toen wij deze kamer uitkwamen, waren wij in de pestkamer hierna in een doolhof vol met spiegels, een rechtbank, een kapper, een oude pub en nog veel meer. Ze hadden er echt wel werk van gemaakt! In elke kamer gebeurde er wel weer wat onverwachts.

Als laatste was er een vrije val, waar ze een foto maakte. Gelukkig heeft niemand deze gekocht. Mijn gezicht was niet heel charmant......

Omdat we nog best veel tijd over hadden, hebben wij de nieuwe mensen een soort van London tour gegeven. Langs de London Eye naar Covent Graden, Seven Dials en toen naar China Town.

Daar ontmoeten wij een andere au pair en gingen wij een van de Aziatische bakkers in. Toen liepen wij naar Travalgar Square en naar Leiscester Square. Vanaf daar gingen wij met de bus naar de Tower Bridge.

Hierna zijn wij naar SoHo gegaan om daar avond te eten in Wagamama. Waar ze super lekkere noedels hebben!

Een van onze favoriete YouTubers is daar vaak, we hoopten om hem tegen te komen, maar helaas.

En dag vol met gezellige mensen en leuke uitstapjes! Nieuwe vrienden en leuke herinneringen.

Lots of Love,

Evelien