Marsden Marsh

Afgelopen zondag was het zo ver, mijn grote uitdaging. Het lopen van 14 mile, dit is even ver als een half marathon!

Half 9 in de ochtend gingen we in een grote bus naar het begin punt, dit was het Royal Marsden ziekenhuis in London. Het voelde echt alsof we op een schoolreisje gingen. Ik kende niemand van de mensen in de bus heel goed. De meeste mensen die de marsh liepen waren ouders van Georges klasgenoten, vrienden van Vicki en Woody en ook liepen er een paar leraren mee. Iedereen kende elkaar. Ik zat dan ook alleen in de bus, op een gegeven moment kwam Vicki’s beste vriendin, die vaak op bezoek komt, naast mij zitten om een praatje te maken. (:

Toen ik aan kwam kreeg ik een flesje water, een kaart en muesli reep. Iedereen kreeg een ballon en toen was het tijd om te beginnen met lopen. We begonnen om 10:20.

In het begin liepen we met iedereen van George and the Gaint Pledge samen, maar al snel begon iedereen in groepjes te lopen.

Ik liep in het groepje met de ouders van de klasgenootjes van George. De ouders van zijn beste vriend liepen ook mee, ik kende ze wel redelijk dus dat was wel fijn!

Het bordje van mijl een zagen we al best wel snel, dit gaf een goed gevoel en veel energie om door te lopen. Na ongeveer 6 mijl hadden we een lunch pauze bij een bar. Verschillende barren op de weg hadden hun bar speciaal geopend voor vandaag, om gebruik te maken van de wc en om natuurlijk drankjes te halen. Na onze blazen geleegd te hebben en onze buikjes weer wat voller waren was het tijd om weer verder te lopen.

We liepen in het westen van London, een gebied waar je normaal niet zo snel zou komen. Het is vooral een grote woonwijk, met veel groen eigenlijk. We liepen door een stuk bos en over heide.

Toen we bij de 9 mijl aankwamen hadden we weer een pauze, hier startte de mensen die de 5 mijl gingen lopen. Ze waren al vertrokken, helaas.

Toen we bij het bordje van de 11 mijl aankwamen had ik een inzinking, we moesten er nog 4! Mijn voeten deden pijn, ik heb 4 blaren aan de zijkant van mijn voeten. Mijn rug begon een beetje tegen te stribbelen en toen we op de heuvel moesten lopen voelde ik het in mijn boven benen. Gelukkig waren Nicole en Frank, de ouders van George zijn beste vriend, waarmee ik samen liep nog vol met positieve energie en ze liepen lekker door, ze hielpen mij er door heen.

Wat ook hielp was dat de mensen die de 5 mijl liepen, overal gestoepkrijt hadden. Dit was zo leuk om te zien!

Toen wij bij de 13 mijl aankwamen hebben we de andere gebeld om te kijken waar zij waren, we wouden met zo veel mogelijk George and the Gaint Pledge mensen over de finishlijn lopen.

Vlak voor de finish stopte we, en uiteindelijk liepen we om 4:40 met een grote groep blauwe caps over de lijn.

Daar kregen wij onze medaille en maakte we een groepsfoto.

Uiteindelijk heb ik deze 14 mijl gelopen om geld op te halen, per deelnemer is het doel om 150 pond op te halen. Op dit moment heb ik dat helaas niet.. Ben jij trots, en wil jij nog doneren? Dat kan! Ga naar:

https://www.justgiving.com/fundraising/georgeandth

Helaas kan je op de site niet doneren met een Nederlandse bankpas, wat ik gehoord heb is dat je bij Het Kruitvat een cadeaukaart van MasterCard kan halen en op deze manier kan je dan toch nog doneren (:

#TheBigPush

Lots of Love,

Evelien

Day full of Dutch!

Hi (:

Sunday the 5th of March was a day full of Dutch. In the morning I walked up to the station, to take a train to London. I needed to go by bus as well as Redhill station was out of order…

I met with my Dutch friend, Aimee, by London Bridge. Together we walked all around London. We had lunch at Subway by the Tower of London because I had a discount there. (:

Afterwards we went to Victoria station, where is a Dutch shop called the Hema. They sell my favourite liquorish and cookies, bokkenpootjes. I really enjoyed eating my (unhealthy) Dutch food!

At 2 pm it was time to make our way to the Dutch au pair meeting. This meeting was organised by TravelActive, my Dutch agency. All Dutch Au Pairs in England came there to meet.

We had a drink at Ye Olde Cock Tavern, which is a typical English bruin bar.

When we all found a place upstairs, it was time for an introducing round. We said our name, where we live and for how long are we staying. When we finished all this everyone started talking in little groups.

After a while I had a headache and I think it was because of too many Dutch people talking in Dutch around me, I am not used to it anymore!

It was nice and good to hear all the stories from the different host families. I recognised loads of stories. For example, the cars that stop when you want to cross the road with your host children or the candy in my room (:

After two hours most of the au pairs went back home. Aimee and I had heard about a Dutch restaurant close to the café where we were drinking. We asked a few au pairs if they wanted to join us. At the end, we had a super nice Dutch dinner with five other Dutch girls, a German and an Austrian.

The restaurant My old Dutch was amazing, their pancakes with ice cream and raspberries on the top where delicious.

They had Dutch snacks: bitterballen, kaasballen and even Grolsh beer. Normally I don’t eat bitterballen that often so I think they are just okay, but at that moment I enjoyed eating them so much!

After all this nice food and talks, it was time to go. Before we left, we made a whatsapp group to meet again. We might celebrate Koningsdag, a Dutch national party, together in a Dutch bar in China Town (:

I knew that one of my friends in Redhill, was in London. Luckily we could travel back together.

The red busses are nice, but when you need to travel for 20 minutes in them it is quite a challenge.

It was a super nice day where I met loads of new nice people!

Loads of Love,

Evelien

Winkels en Markten

Hee allemaal daar ben ik weer (:

Veel goede doelen hebben in Engeland een eigen winkel. Deze winkels worden charity shops genoemd.

De winkels verdienen geld met de tweede hands spullen die ze verkopen. Mensen brengen spullen die ze niet meer willen naar deze winkels, vaak zijn dit boeken, dvd’s en kleren. De spullen worden vervolgens door vrijwilligers uitgezocht en hierna in de winkel voor een klein prijsje verkocht.

Het is altijd super leuk om in deze winkels op jacht te gaan naar mooie spullen. Toen ik hier net aan kwam deed ik elke week wel een rondje. Vooral het rondje in Reigate was altijd super leuk. Reigate is over het algemeen een plaats waar rijkere mensen wonen. De spullen die in de tweede hands winkels verkocht worden zijn dan vaak ook spullen die nog zo goed als nieuw zijn. Ik heb daar voor 2 pond een keer een boek gekocht die denk ik nog geen een keer gelezen was en normaal 19 pond kost.

Ik ga nu minder naar deze winkels omdat ik mij besefte dat ik geld moet gaan sparen, wat ik hier verdien is okay maar niet genoeg om veel te kopen. Ook bedacht ik mij dat alles wat ik koop ik ook weer mee naar huis moet gaan nemen....

Wat mij verder qua winkels is opgevallen, is dat er in de grote plaatsen altijd dezelfde koffie winkels zijn. Dit is mij in Nederland nooit echt opgevallen. Hier heb je bijvoorbeeld in London in elke straat wel een Pret, Starbucks, Eat, Nero en Costa. Het is zo gek dat ze allemaal naast elkaar zitten, er zit geen logica in en ik vraag mij echt af hoe al deze winkels kunnen bestaan want ze verkopen toch echt wel ongeveer hetzelfde.

Londen en zijn markten, wie heeft er niet van gehoord? Foodmarkten, vintage en gewoon nieuwe spullen.

• Portobello road, over het algemeen bekend van de antieke spullen. Deze straat is opgedeeld in zones. Eten, antiek, kleren en tweede hands spullen. De huizen in het Nothing hill district zijn echt heel mooi, het zijn van die ouderwetse victoriaanse grote huizen.
• 
• Borough, een en al eten, kraampjes met eten uit allemaal verschillende landen. Het bijzondere van deze markt is, is dat het onder een treinspoor zit en naast een oude kerk.
• 
• Shoreditch, begonnen als een kunstenaarswijk, je ziet het nog wel op sommige plekken maar het is helaas wel veel meer commercieel geworden. Hier heb ik hele lekkere poffertjes gegeten (:
• Covent Garden, een lastige om uit te leggen. Ik zou zeggen meer een leuke overdekte ruimte waar alle dure merken zitten. Blijkbaar zit er ook nog wel een stukje met meer markt idee maar daar ben ik nog nooit echt geweest.
• 
• Camden town voelt niet als een toeristische plek. Het voelt meer als een eiland in London. Het is een bijzondere ervaring om daar rond te lopen. Alles mag en alles kan daar. Wil je met roze haar een groene broek en blauwe gaten handschoenen rond lopen? Dan kan dat!
• 

Lots of Love,

Evelien

Copenhagen!

Copenhagen!

After a bit more than four months in England it was time for a little trip! Gemma and I were talking for a long time about going to Copenhagen. My host parents heard about that and they gave me the ticket to Copenhagen as a Christmas present! So super sweet.

Wednesday very early in the morning we took a taxi to the airport, which was more or less the same price as the train. When we arrived there we needed to go to the security check, of course I was the one where the detective ports went on… after that it was time to wait and wait. I had two bags and I was only allowed to have one bag, so I needed to try to find a way to put everything into one bag.

After a short flight we started to land. I was a bit in panic when we started landing and all I could see was sea. But we survived!

We needed to take a metro and a bus to get to the hostel.

We were too early for the check-in. So we decided to wait in the reception, bar and restaurant area. The hostel was made for young people like us.

There were travellers from all over the world. What I found out is that there are loads of people who travel alone, I never realized that. Before we went to Copenhagen we bought some playing cards, we found out that, that is a really good way to make friends (:

After an hour we finally could go to our room. To make this trip cheaper we shared a room with 4 other people.

At 3 o’clock our free walking tour started. Free walking tours are called free but they expect you to give a tip after the walk. We did this tour with lots of other people. We walked in the south part op Copenhagen. This area is full of churches and other famous buildings.

We also walked past Christina. I would never go there alone, but with this tour it was okay. Christiana is called the green light district. If you get what they mean.

They don’t see it as part of Copenhagen, they see them as a little country. They don’t want to be part of Europe. When you walk through this district you feel like you are back in time, the hippie time.

After this tour we went back to the hostel. There we ordered a pizza. So funny, the hostel called a restaurant. After a wheel there came a man to deliver the pizza to the kitchen. In the kitchen they put the pizza on a plate and they served it to us.

The hostel had every night an event. That night there was beer pong. We played with people from the whole world.

After a while there was a group of American girls who introduced an other game, flip cup. It was a fun night (:

That night we decided to make it not too late, the next day we were planning to do something really fun!

Because of the shared rooms, you wake up early… In the morning we had a delicious breakfast and we secretly made a lunch. After that it was time to discover Copenhagen by…… Bike!!

It felt amazing to finally cycle again!! Normally in The Netherlands I cycle every single day. Now after four months it felt really good and fun (:

We decided to make a round, first to the parks,

a long the old royalty houses

to the little mermaid. That one is very, very little!

After this we went through old Copenhagen

and Amelienborg.

Last but not least we went to beautiful Nyhavn.

Back in the hostel there was a Spanish woman who started talking to Gemma. She gave us loads of names of good places. We decided to go to the food market which she was talking about. There we had a delicious ice cream!

Denmark really felt a bit like The Netherlands, with all the canals, nice bicycle paths and even a windmill.

When we got back it was time for shared dinner at the hostel, for 20 crowns (around 3 euros) we had dinner! It was an easy soup but very cheap and nice.

We had a little party in the hostel with all the people from last night. It was time to see how night life is in Denmark. We found out that it is super expensive to get in clubs and when we found a free place there where all crazy dancing people around us. It was super fun and at one moment we were in a dance battle (:

The next day we thought that it would be super funny to say that we went to Denmark but we saw Sweden. So we took the train to Malmo and in like half a hour we where there!

The whole day we discovered Malmo and the museums.

I had been in Malmo before but at that time there was a festival in the centre. So today on a normal Friday it was super different.

The next day it was unfortunately already time to go back to England. It might sound weird, but it felt super normal to take the plane to Gatwick instead to Schiphol.

It was a holiday to never forget! I really want to go back, their are still some things I didn’t see.

For all the young people who want to go to Copenhagen, go to Down town hostel (:

Lots of Love,

Evelien and a bit of Gemma (:

Kopenhagen!

24 feb 2017 in West Central

Na iets meer dan 4 maanden in Engeland werd het tijd voor een uitje! Sinds ik Gemma ontmoet heb hebben we het altijd er over gehad om naar Kopenhagen te gaan. Mijn hostparents hadden dat gehoord en gaven mij voor kerst een vliegticket naar Kopenhagen!

Woensdag vroeg in de morgen namen we een taxi naar het vliegveld, ja vreemd genoeg is dat met de taxi ongeveer even duur als met de trein. Daar aangekomen moesten we door de security check, natuurlijk begon bij mij het poortje te piepen... Hierna was het tijd om te wachten en te wachten. Gemma had al eerder met Easyjet gevlogen en wist mij te vertellen dat ik maar een tas mee mocht. Dus ik schoot in de stress, ik had een trolley koffer en een rugzak. Hoe ging ik dat oplossen. Uiteindelijk paste alles in mijn koffer en had ik alleen nog maar mijn camera die er niet in paste, gelukkig vonden ze dat prima.

Na een redelijk korte vlucht gingen we landen, dat was best wel spannend. We begonnen te dalen maar alles dat ik kon zien was zee dus ik schoot een beetje in de stress.

Na een korte reis in de tram, met de bus en het laatste stukje lopend kwamen we aan in het hotel.

Toen we aankwamen konden we nog niet inchecken dus we besloten beneden in het hostel een beetje te chillen. Het hostel was echt voor jongeren. Grote tafels, de receptie was eigenlijk een grote bar en overal waren jonge reizigers.

Wat mij opviel was dat er veel meer mensen alleen op reis gaan dan dat ik had verwacht. Voordat we weg gingen hadden we twee pakjes met speelkaarten gekocht. Iets waar we tijdens deze vakantie goed gebruikt van gemaakt hebben! Met speelkaarten maak je vrienden!

Na een uurtje mochten we naar onze kamer. Om de vakantie wat goedkoper te maken hadden we besloten om in gedeelde kamers te gaan. Wij deelde onze kamer met 4 andere personen. Na een beetje opgefrist te hebben gingen we voor een free walking tour, het heet dan wel free walking tour maar achteraf verwachten ze natuurlijk wel een beetje een fooi. De groep waarmee we liepen was best wel groot en we liepen door het hele zuidelijke gebied van Kopenhagen.

Het deel met veel kerkjes en andere mooie gebouwen.

Ook liepen we door Christina. Christina is een heel bijzonder gebied, hier zou ik niet alleen heen gaan. Het word ook wel het Green Light District genoemd als je snap wat ik bedoel.

Ze zien het gebied niet als Kopenhagen, het is een eigen land en ze willen ook niet bij de EU horen. Als je daar loopt voelt een beetje alsof je terug bent in het hippie tijdperk.

Na deze tour zijn we terug gelopen naar het hostel, hier bestelden wij een pizza. Super grappig er kwam gewoon een pizza bezorger van een soort van Domino’s onze pizza brengen naar de keuken, daar legde ze hem op een bord en dat kregen wij dan geserveerd. Naast ons kwamen twee mensen zitten, we gingen samen kaarten en zo sloten er steeds meer mensen van over de hele wereld aan.

Het hostel organiseerde elke avond een activiteit, deze avond was dat bier pong. Na één potje stelde groepje Amerikaanse meisjes een ander spelletje voor, flipcup. Super leuk (:

Die avond besloten we redelijk vroeg te gaan slapen want voor de volgende dag stond er een leuke activiteit op het programma!

Door de gedeelde kamers word je natuurlijk best wel vroeg wakker... In de ochtend heerlijk ontbijten en stiekem wat broodjes smeren voor de lunch. Hierna was het tijd op Kopenhagen te gaan verkennen met de............ Fietst!

Het voelde zo goed en vrij om eindelijk weer te fietsen (:

Het maakte mij echt gelukkig. We besloten om een rondje te doen, via de parken naar boven,

langs het oude paleis en langs de kleine zeemeermin (die is echt heel klein)

Door het oude fort van Denemarken

naar Amelienborg

en als afsluiting langs Nyhavn.

We gingen weer even terug naar het hostel, daar maakte Gemma vrienden met een Spaanse vrouw die ons nog allemaal tips gaf. We besloten naar een foodmarket te gaan waar zij het over verteld had. Hier heel lekker ijs gegeten en een beetje verder rond gekeken.

In Denemarken zijn voelde soms een beetje als in Nederland zijn. Met alle kleine riviertjes, mooie fietspaden en zelfs een molen!

Hierna was het tijd voor het Shared Dinner in het hostel, voor 20 kronen (ongeveer 3 euro denk ik) had je avondeten. Het was dan een makkelijke hap maar zeker goed te doen.

Weer een beetje gefeest met iedereen in het hostel en daarna was het tijd om het nachtleven in Kopenhagen te verkennen, ik kan je vertellen, of het is heel duur, of je hebt allemaal springende en uitbundig dansende mensen om je heen. Wel heel gezellig, op een gegeven moment kwamen we terecht in een heuse dance battle.

De volgende dag besloten we dat het wel leuk was als je kon zeggen dat je in je vakantie in Kopenhagen ook nog naar Zweden was geweest. Zo gezegd zo gedaan, we namen de trein naar Malmö en met een half uurtje waren we er.

Hier de hele dag een beetje rond gelopen, Malmö en zijn museums ontdekt.

Ik was er al wel eerder geweest, toen was er een festival maar nu zonder festival op een doodnormale vrijdag was het toch wel echt heel anders.

De dag hierna was het helaas al weer tijd om terug te vliegen naar England. Gek genoeg voelde het heel normaal om het vliegtuig naar London te nemen en niet naar Amsterdam.

Een vakantie om nooit te vergeten. Ik ga zeker terug naar Denemarken, Tivoli was dicht en de free walking tour van 3 uur lang wil ik ook echt nog wel lopen.

Iedereen die jong is, ga naar Copenhagen Down Town. (:

Lots of Love,

Evelien en Gemma

Eten & Drinken

11 feb 2017 aan mij cappuccino in West Central

Eten en drinken, Iets dat iedereen doet elke dag maar toch is het in ieder land weer anders. Sinds ik hier ben eet ik in de ochtend geen brood meer. Om je uit de droom te helpen, in Engeland eten ze niet elke ochtend echt Engels breakfast. Engelsen ontbijten met oat, havermoutpap. Mijn host kindjes en ik eten cornflakes en ik heb daarbij nog twee stukken Weetabix.

Als middageten hebben wij meestal twee kaas tosti’s. Het brood hier warm ik altijd op omdat het anders niet lekker is. Het is te vergelijken met het brood dat je in de Lidl koopt en dan die voor de Amerikaanse toast. De kaas hier is best wel goed, het is kaas uit het Cornwall district maar natuurlijk niet zo lekker als de verse kaas in Nederland.

Het avondeten maak ik bijna altijd, dus het is vaak iets simpels als een pasta of chilli corncarne. Woody heeft mij een Engels recept geleerd, cottage pie.

Het is makkelijk, begin met een rode ui en fruit deze in de pan.

Kook ondertussen ook aardappels!

Hierna voeg je rundergehakt toe, als dit goed gekookt heeft voeg je doperwten toe en bouillon.

Laat dit koken en in de tussentijd maak je aardappelpuree.

Doe de gehakt en erwten saus in een ovenschaal, aardappelpuree op de top en daarover heen gestrooide kaas.

In de oven op 180 graden en dan ongeveer een half uurtje, totdat de kaas bruin is.

Smullen maar! (:

Verder natuurlijk Fish and Chips, dit heb ik hier al wel gehad. Op zich wel lekker maar kibbelingen in Nederland blijven toch stiekem wel beter. Ik wil nog wel in een echt vissers plaatje Fish and Chips eten en dan kijken of het daar lekkerder is.

Elke zondag hebben wij Sunday roast. Dit kan gemaakt worden met verschillende soorten vlees. In huize Woodall is het eigenlijk altijd met een hele kip uit de oven. Hierbij groente, vaak broccoli en aardappels, eerst koken en daarna in de oven voor een lekker krokant korstje.

Engelse houden van salt and vinigar. Alles word hier mee gegeten, zelfs chips is bedenkt met het. Ik ben hier zelf geen fan van.

De chocola in Engeland is ook anders, gelukkig sturen veel mensen mij Tonys repen op. Best ironisch, Woody en Vicki houden van deze chocola maar Tony is eigenlijk in huis een slecht onderwerp, Tony de tumor.

Thee met melk is natuurlijk een ding in England, Engelse kijken mij altijd weer gek aan als ik mijn thee helemaal zwart drink, of de melk afsla bij het bestellen.

Toen Koen en Wieke hier waren hebben we boerenkool met worst voor de familie gemaakt. Ze hier erg fan van in het bijzonder van de Hema Rookworst.

Binnenkort wil ik nog een appeltaart voor ze maken en ook pannenkoeken bakken (:

Neem ook eens een kijkje bij mijn vorige blogs!

Lots of Love,

Evelien

Koen en Wieke op bezoek

30 januari 2017

Bezoek!

Na een week waarin George thuis was, maar wel heel gevoelig voor infecties omdat de chemo zijn immuunsysteem kapot maakt. Hierdoor was er stress in het huis met hygiëne. Het werd wel even tijd om te ontspannen. Afgelopen vrijdag was het zo ver, na de gewoonlijke klusjes op vrijdag ochtend, liep ik naar het hostel waar Koen en Wieke die avond geslapen hadden. Het is was zo vreemd, normaal zie ik ze bijna elke week en nu eindelijk weer na bijna 4 maanden!

We bleven eventjes in het hotel en toen was het tijd om ze natuurlijk West Central te laten zien (,: Hierna een Redhill tour en daarna kwam Gemma. Het was super vreemd om mijn vrienden hier aan mijn vrienden van thuis voor te stellen. Toen was het tijd om boodschappen te doen om een echte Hollandse boerenkool te maken.

Omdat de gewoonlijke huishoudelijke klusjes ook doorgaan, gingen we naar huis om de vrijdag ochtend schoonmaak te doen. Af stoffen, stofzuigen, badkamers schoonmaken enz.

Hierna gingen we op avontuur in het Redhill Common, een groot bos met een mooi uitkijk punt. Vanaf hier kijk je uit over heel Redhill en soms als het weer goed genoeg is kan je zelfs Gatwick airport zien.

Hierna maakten we een Hollandse stamppot en toen was het al weer tijd om te gaan eten. Gelukkig vonden ze het allemaal super lekker zelfs George at meer dan normaal!

Dit kwam ook door Koen en Woody die spelletjes bedachten. Steen papier schaar en de bean boozled challenge. Bij de laatste moesten we helaas allemaal meedoen. Vieze jelly beans eten is wel echt een beetje jammer na een lekkere stamppot... Maar gelukkig at George!

Daarna was het tijd om de jongens in bad te stoppen, tanden poetsen, wc, verhaaltje voorlezen, praten over de dag en om te gaan slapen. Het was natuurlijk vrijdag, dus dat betekent uitgaan!

We liepen naar Reigate en ondertussen sloten Gemma en Patricia ook aan. In Reigate ontmoetten we Annika en Linda en gingen we naar onze stamkroeg, The Red Cross. Daar aangekomen was het zo druk dat we besloten ergens anders heen te gaan. Hier kwamen we twee andere Spaanse au pairs tegen en werd het een groot Spaans feest.

De volgende ochtend sliepen we uit en daarna gingen we met de trein naar London Bridge, via de foodmarket naar The Thames. Hier hadden we een lunch bij Nandos en daarna hebben we de Thames gevolgd met een oversteek naar The Sint Pauls tot aan The Big Ben en vanaf daar naar Westminster.

Toen waren we zo moe dat we de metro pakten naar het hotel. We sliepen in Baden Powel hotel in de wijk Kensington. Daar beetje uitgerust en toen was het tijd om iets te vinden waar we konden avond eten. We vonden een pizza restaurant. Op Koens bucketlist stond naar een casino gaan dus gingen we naar Lester square om daar in de grootste casino van London een gokje te wagen.

Daarna probeerden we een leuke bar te vinden, maar helaas, alleen maar oudere mensen. De echte studenten baren heb ik nog steeds niet gevonden... Iemand tips?

Toen weer terug naar het café, daar stond een pooltafel (:

De volgende ochtend werden we al vroeg wakker, we deelden een kamer met zes andere personen. De vrouw die boven mij lag kon niet stil aankleden....

Na een ontbijtje liepen we naar Albert and Victora museum. Hierna gingen we naar Harrods en dat is wel echt een grote beleving! Allemaal dure spullen daar, wat wel opviel was dat de dure schoenen helemaal niet zo heel mooi zijn..

We zagen daar twee meisjes die gekleed waren in veel te duren kleding en er uitzagen als prinsesjes. Toen hun vader erbij kwam werd het wel duidelijk dat het gezin veel te veel geld had...

Na deze hele ervaring gingen we naar de National Garerie. Hier hebben we veel werken van de beroemde Nederlandse schilders gezien en nog vele andere werken. Wel gek, je moet in London zijn om de zonnebloemen van Van Gogh te zien.

Toen nog eventjes shoppen in Regent street! Dure merken met uitverkoop (:

Hierna hebben we hamburgers in de pub gegeten en was het al weer tijd voor mij om afscheid te nemen.

In de trein terug naar huis was het super gek, aan de ene kant voelde ik mij heel blij door de leuke en goede tijd die we gehad hebben en aan de andere kant verdrietig omdat het afgelopen was en ik weer terug naar werk moest. Begrijp dit niet verkeerd, ik hou van mijn gast gezin en het werk is leuk.

Wieke en Koen bedankt voor de geweldige tijd en mooie herinneringen!

Lots of Love,

Evelien

Nederlands praten en Heimwee

17 januari 2017 in west central aan het twijfelen of ik een 1 pond cookie zal halen of niet.

Afgelopen zondag vertrok Bibi een hele goede vriendin van mij naar Zwitserland, om daar als au pair te gaan werken. Wij begonnen natuurlijk over allemaal au pair dingen te praten en zo kwamen we ook op het onderwerp heimwee. Dit onderwerp komt hier niet heel vaak aan bod in onze gesprekken we proberen hier natuurlijk niet te veel aan te denken.

Sinds ik hier ben heb ik denken ik, voor zo ver ik weet nog maar een keer gedacht ik ga weg. Dit was nadat ik mijn ouders had uitgezwaaid. Toen dacht ik waarom ga ik niet met ze mee? Verder kan ik mij niet echt een moment herinneren dat ik echt super graag weg wou.

Wel mis ik andere dingen bijvoorbeeld hagelslag met lekker bruin brood in de ochtend of met echte Hollandse belegen kaas.

(Oke ik ben weer 1 pond armer.... Wel een lekker koekje en wat calorieën rijker. Schrijven over eten maakt hongerig)

Na 7 weken hier alleen maar Nederlands gepraat te hebben tegen mijn mobiel of mijn laptop, wou ik heel graag weer Nederlands praten tegen een persoon. Ik kwam er achter dat Suze, een meisje die ik ken via boek events en via Milou, een Au Pair is boven Londen. Dus ik stuurde haar een berichtje via FaceBook en vroeg haar om een keer af te spreken in Londen. Op zaterdag 26 november was het zo ver, ik nam de trein in de ochtend naar Londen Victoria en daarna de metro naar Waterloo. Daar aangekomen kreeg ik een berichtje van Suze, dat haar trein vertraagd was met een uur. Ik vroeg aan haar waar ze zou aankomen en nam vervolgens de metro naar haar station. Toen ik daar aankwam, was ze er nog steeds niet en ging ik naar het grote shopping centre. Daar was een meisje aan het zingen en kwam ik terecht in de drukste Starbucks ooit. Het was zo druk dat ze niks op de bekers schreven maar gewoon een sticker printen en die erop plakten. (mijn naam schrijven voor Engelse blijft lastig)

Toen belde Suze dat ze er was, het was nog een hele opgave om elkaar te vinden in de grote shopping hal. Uiteindelijk bleek het dat we allebei op een andere verdieping waren maar wel voor dezelfde winkel stonden....

Na elkaar gevonden te hebben namen we de metro naar Waterloo. Bij Waterloo aangekomen vonden we een super leuke streetfood market. Hierna liepen we via een brug over de Thames.

Toen kwamen we uit bij The National Galerie, wat een gaaf plein is dat! Wel creepy was dat er een grote groep Koreaanse mensen aan het demonstreren waren....

Het Nederlands praten voelde super goed. Maar toch had ik soms momentjes dat ik gewoon Engels tegen haar aan het praten was. Na 1,5 maand in het Engels gepraat te hebben, te denken, te dromen en te lezen was Nederlands praten toch wel gek. Ook besefte ik mij dat ik soms niet op een Nederlands woord kon komen. Best wel eng! Haha

Twee weken later kwam een Nederlandse vriendin van mij, Milou, naar Londen voor een weekendje weg.

Op zaterdag nam ik de trein naar Londen en toen ik haar zag kon ik wel gelijk over schakelen naar Nederlands. Deze keer ging om één of andere reden het praten in het Nederlands makkelijker. Af en toe begon ik mijn zin in het Engels maar dan had ik het al wel snel door dat ik fout zat. We hebben de hele dag beetje rondgelopen in London zonder echt een plan te hebben. Ook hebben we winterwonderland in het donker gezien!

Na een leuke dag was het toch wel een beetje gek om weer doei te zeggen..

Twee weken daarna kwamen mijn ouders en broertje langs. Daarover natuurlijk alles in de blogpost over kerst.

Over iets meer dan een week komen Wieke en Koen op bezoek! Dan kan ik weer Nederlands praten (: Maar hiervoor komt er ook een nieuw Nederlands meisje om als au pair in Reigate te gaan werken. Spannend en ook wel gek. Wel super leuk eindelijk een Nederlandse au pair.

Het praten van Nederlands word dus wel opgelost door allemaal leuke bezoekjes van vrienden en familie.

Heimwee heb ik heel erg mis is het gemak van fietsen, het klinkt gek maar fietsen kan je echt heel erg missen! Het is nou weer niet zo dat ik hier graag zou willen fietsen, de wegen zijn hiervoor echt te gevaarlijk en veel te stijl. Het lopen begint nu wel gewoon te worden maar fietsen zou toch wel altijd mijn favoriete manier van verplaatsen blijven.

Lots of Love,

Evelien

p.s. Helaas geen foto's deze keer, ik heb problemen met het uploaden ervan.. ze worden later toegevoegd!

19 feb. Foto's zitten erbij (: